بيمه گر: شركت بيمه ای است كه مشخصات آن در بيمه نامه درج شده است و در ازای دريافت حق بيمه، متعهد به جبران خسارت های احتمالی طبق شرايط مندرج در بيمه نامه می باشد.
بيمه گذار: شخص حقيقی يا حقوقی است كه مالک موضوع بيمه است يا به يكی از عناوين قانونی، نمايندگی مالک يا ذی نفع را داشته يا مسئوليت حفظ موضوع بيمه را از طرف مالک دارد و قرارداد بيمه را با بيمه گر منعقد می كند و متعهد پرداخت حق بيمه آن می باشد.
بیمه شده: شخصی است که حیات یا سلامت او موضوع بیمه قرار می‌گیرد.
ذی نفع: شخصی است كه بنا به درخواست بيمه گذار نام وی در بيمه نامه درج گرديده است و تمام يا بخشی از خسارت به وی پرداخت مي‌شود.
حق بيمه: مبلغی است كه در بيمه نامه مشخص شده و بيمه گذار موظف است آن را هنگام صدور بيمه نامه يا به ترتيبی كه در بيمه نامه مشخص می شود به بيمه گر پرداخت نمايد.
موضوع بيمه: ممكن است اموال شخص بیمه گذار باشد، که شامل خود اموال یا سود و منفعت حاصل از آنها است، و یا هر حق مالی يا هر نوع مسئوليت حقوقی، و یا بيمه عمر يا نقص يا شکستن عضوى از اعضاء بدن انسان. همچنين ممكن است بيمه برای حادثه يا خطری باشد كه از وقوع آن بيمه گذار متضرر می گردد.
فرانشيز: بخشی از هر خسارت است كه به عهده بيمه گذار است و ميزان آن در بيمه نامه مشخص مي‌گردد.
مدت اعتبار بيمه‌نامه: شروع و پايان مدت اعتبار بيمه نامه به ترتيبی خواهد بود كه در بيمه نامه معين می گردد.